W świadomości potocznej wciąż istnieje duża niejasność w kwestii traktowania młodzieży. Z jednej strony formowane są poglądy o traktowaniu liberalnym z oczekiwaniem na samoistne zmiany, z drugiej – akcentowane jest oczekiwanie odpowiedzialności od młodych ludzi, którzy z trudnością większą lub mniejszą wchodzą w nowe role, podejmując kolejne zadania rozwojowe. W psychoterapii nastolatka istotnym staje się więc pytanie o znaczenie zachowania dorastającego młodego sposobu, w jaki poznaje on rzeczywistość a także to, co jest treścią jego poznania.