Towarzyszący rodzinie kryzys, związany z brakiem konstruktywnego przeformułowania wielu wzorów, zasad życia rodzinnego zarówno dla dorastających dzieci, jak i rodziców niewątpliwie znacząco wpływa na zachowania członków rodziny. Nieumiejętność jego konstruktywnego rozwiązania prowadzi do wykształcenia przez system mechanizmów adaptacyjnych, objawiających się najczęściej jako dysfunkcja u dorastającego dziecka, będącego „delegatem” rodziny do terapii.